Terkejut saya apabila seorang kawan dari Sabah menggelar seorang lagi sahabat saya dari Semenanjung dengan gelaran orang Semenanjing. Saya tidak tahu sama ada itu sekadar gurauan ataupun bukan tetapi pada hemat saya, perkataan begitu tidak sepatutnya diucapkan.
Semasa saya menuntut di UiTM, memang saya ketahui bahawa sentimen orang Sabah dan Sarawak yang tidak suka kepada orang Semenanjung. Mereka sering mengatakan bahawa orang Semenanjung sering merompak kekayaan negeri mereka dan membawa ke Semenanjung sekaligus memajukan negeri-negeri yang ada di Semenanjung. Manakala negeri Sabah dan Sarawak kekal miskin dan mundur.
Selain itu, mereka sering mengatakan bahawa orang-orang Semenanjung tidak menghormati Perjanjian Malaysia 1963 yang dimeterai lama dahulu antara pemimpin Semenanjung, Sabah dan Sarawak.
Sukar saya mahu membahas darihal negeri Sabah dan Sarawak ini kerana isu ini adalah isu yang sensitif. Saya khuatir jika saya bercakap mengenai hal ini, ramai orang akan salah faham.
Memang diakui bahawa terdapat ketidakadilan dalam pentadbiran kerajaan Persekutuan yang dipimpin rata-ratanya oleh orang Semenanjung sehingga menyebabkan negeri Sabah dan Sarawak menjadi miskin dan mundur. Kerajaan Persekutuan bermula dari Tunku Abdul Rahman sehinggalah ke Najib Tun Razak dilihat gagal memajukan kedua-dua negeri Malaysia Timur itu.
Namun, hendak menyalahkan kerajaan Persekutuan sepenuhnya tidak boleh juga. Sabah dan Sarawak dipimpin oleh anak jati negeri tersebut. Jika Sabah dan Sarawak mundur, bukan sahaja kerajaan Persekutuan yang salah, pemimpin-pemimpin Sabah dan Sarawak yang menjadi Ketua Menteri dan Menteri juga turut bersalah.
Sejak Sabah dan Sarawak menyertai Malaysia pada tahun 1963, sekalian Ketua Menteri dan Menteri kedua-dua negeri tersebut telah gagal memajukan negeri masing-masing. Mengapa mereka sebagai pemimpin yang diberi amanah dan kuasa oleh rakyat Sabah dan Sarawak tidak buat kerja memajukan negeri? Mengapa mereka harus takut dan mengikut telunjuk kerajaan Persekutuan jika mereka punya hak dalam Perjanjian Malaysia 1963?
Jika Sabah dan Sarawak mundur, pihak yang harus disalahkan dahulu ialah pemimpin-pemimpin di kedua-dua negeri itu bukannya pemimpin-pemimpin kerajaan Persekutuan. Jika benar pun pemimpin-pemimpin kerajaan Persekutuan yang bersalah, mengapa rakyat Semenanjung pula yang menjadi mangsa kemarahan penduduk Sabah dan Sarawak?
Jangan dilupa bahawa bukan semua negeri di Semenanjung maju dan kaya-raya. Negeri Kelantan yang diperintas PAS selama 20 tahun pun kekal mundur dan miskin. Semuanya gara-gara kerajaan Persekutuan menganaktirikan negeri itu kerana tidak menyokong mereka.
Tidak salah orang Sabah dan Sarawak marah kepada pemimpin-pemimpin kerajaan Persekutuan tetapi usahlah benci dan marah kepada rakyat di Semenanjung. Rakyat Semenanjung tidak bersalah kerana bukan mereka yang memiskinkan dan memundurkan Sabah dan Sarawak.
Apa yang sepatutnya kita semua perlu lakukan ialah menaikkan pemimpin yang adil dan amanah sama ada di peringkat Persekutuan mahupun negeri supaya negeri-negeri di Malaysia ini seimbang pembangunan dan pemodenannya. Saling membenci sehingga keluar perkataan Semenanjing bukanlah sesuatu yang molek.
Semasa saya menuntut di UiTM, memang saya ketahui bahawa sentimen orang Sabah dan Sarawak yang tidak suka kepada orang Semenanjung. Mereka sering mengatakan bahawa orang Semenanjung sering merompak kekayaan negeri mereka dan membawa ke Semenanjung sekaligus memajukan negeri-negeri yang ada di Semenanjung. Manakala negeri Sabah dan Sarawak kekal miskin dan mundur.
Selain itu, mereka sering mengatakan bahawa orang-orang Semenanjung tidak menghormati Perjanjian Malaysia 1963 yang dimeterai lama dahulu antara pemimpin Semenanjung, Sabah dan Sarawak.
Sukar saya mahu membahas darihal negeri Sabah dan Sarawak ini kerana isu ini adalah isu yang sensitif. Saya khuatir jika saya bercakap mengenai hal ini, ramai orang akan salah faham.
Memang diakui bahawa terdapat ketidakadilan dalam pentadbiran kerajaan Persekutuan yang dipimpin rata-ratanya oleh orang Semenanjung sehingga menyebabkan negeri Sabah dan Sarawak menjadi miskin dan mundur. Kerajaan Persekutuan bermula dari Tunku Abdul Rahman sehinggalah ke Najib Tun Razak dilihat gagal memajukan kedua-dua negeri Malaysia Timur itu.
Namun, hendak menyalahkan kerajaan Persekutuan sepenuhnya tidak boleh juga. Sabah dan Sarawak dipimpin oleh anak jati negeri tersebut. Jika Sabah dan Sarawak mundur, bukan sahaja kerajaan Persekutuan yang salah, pemimpin-pemimpin Sabah dan Sarawak yang menjadi Ketua Menteri dan Menteri juga turut bersalah.
Sejak Sabah dan Sarawak menyertai Malaysia pada tahun 1963, sekalian Ketua Menteri dan Menteri kedua-dua negeri tersebut telah gagal memajukan negeri masing-masing. Mengapa mereka sebagai pemimpin yang diberi amanah dan kuasa oleh rakyat Sabah dan Sarawak tidak buat kerja memajukan negeri? Mengapa mereka harus takut dan mengikut telunjuk kerajaan Persekutuan jika mereka punya hak dalam Perjanjian Malaysia 1963?
Jika Sabah dan Sarawak mundur, pihak yang harus disalahkan dahulu ialah pemimpin-pemimpin di kedua-dua negeri itu bukannya pemimpin-pemimpin kerajaan Persekutuan. Jika benar pun pemimpin-pemimpin kerajaan Persekutuan yang bersalah, mengapa rakyat Semenanjung pula yang menjadi mangsa kemarahan penduduk Sabah dan Sarawak?
Jangan dilupa bahawa bukan semua negeri di Semenanjung maju dan kaya-raya. Negeri Kelantan yang diperintas PAS selama 20 tahun pun kekal mundur dan miskin. Semuanya gara-gara kerajaan Persekutuan menganaktirikan negeri itu kerana tidak menyokong mereka.
Tidak salah orang Sabah dan Sarawak marah kepada pemimpin-pemimpin kerajaan Persekutuan tetapi usahlah benci dan marah kepada rakyat di Semenanjung. Rakyat Semenanjung tidak bersalah kerana bukan mereka yang memiskinkan dan memundurkan Sabah dan Sarawak.
Apa yang sepatutnya kita semua perlu lakukan ialah menaikkan pemimpin yang adil dan amanah sama ada di peringkat Persekutuan mahupun negeri supaya negeri-negeri di Malaysia ini seimbang pembangunan dan pemodenannya. Saling membenci sehingga keluar perkataan Semenanjing bukanlah sesuatu yang molek.
